1. జరిగినదంతయు తెలియగానే మొర్దెకై తన బట్టలు చింపుకొని గోనెపట్టలు వేసికొని బూడిదె పోసికొని పట్టణము మధ్యకు బయలువెళ్లి మహా శోకముతో రోదనముచేసి
మత్తయి 11:21

1. When Mordecai learned what had happened, he tore his garments and put on sackcloth and ashes. Then he walked into the centre of the city, wailing loudly and bitterly,

2. రాజు గుమ్మము ఎదుటికి వచ్చెను; గోనె కట్టు కొనినవాడు రాజు గుమ్మమున ప్రవేశింపకూడదన్న ఆజ్ఞ కలదు.

2. until he arrived in front of the Chancellery, which no one clothed in sackcloth was allowed to enter.

3. రాజుయొక్క ఆజ్ఞయు శాసనమును ఏ సంస్థానమునకు వచ్చెనో అక్కడనున్న యూదులు ఉపవాసముండి మహాదుఃఖములోను ఏడ్పులోను రోదనములోను మునిగినవారైరి, ఆనేకులు గోనెను బూడిదెను వేసికొని పడి యుండిరి.

3. And in every province, no sooner had the royal command and edict arrived, than among the Jews there was great mourning, fasting, weeping and wailing, and many lay on sackcloth and ashes.

4. ఎస్తేరు యొక్క పనికత్తెలును ఆమెదగ్గరనున్న షండులును వచ్చి జరిగినదాని ఆమెకు తెలియజేయగా రాణి గొప్ప మనోవిచారము కలదై మొర్దెకై కట్టుకొనియున్న గోనెపట్టను తీసివేయుమని ఆజ్ఞ ఇచ్చి, కట్టించుకొనుటకై అతనియొద్దకు వస్త్రములు పంపెను గాని అతడు వాటిని తీసికొనలేదు.

4. When Queen Esther's maids and officers came and told her, she was overcome with grief. She sent clothes for Mordecai to put on instead of his sackcloth, but he refused them.

5. అప్పుడు ఎస్తేరు తన్ను కనిపెట్టి యుండుటకు రాజు నియమించిన షండులలో హతాకు అను ఒకని పిలిచి అది ఏమియైనది, ఎందుకైనది తెలిసి కొనుటకు మొర్దెకైయొద్దకు వెళ్లుమని ఆజ్ఞ నిచ్చెను.

5. Esther then summoned Hathach, an officer whom the king had appointed to wait on her, and ordered him to go to Mordecai and enquire what the matter was and why he was acting in this way.

6. హతాకు రాజు గుమ్మము ఎదుటనున్న పట్టణపు వీధిలో నుండు మొర్దెకైయొద్దకు పోగా

6. Hathach went out to Mordecai in the city square in front of the Chancellery,

7. మొర్దెకై తనకు సంభవించిన దంతయు, యూదులను నాశనము చేయుటకు గాను హామాను వారినిబట్టి రాజు ఖజానాకు తూచి యిచ్చెదనని చెప్పిన సొమ్ము మొత్తము ఇంత యనియును అతనికి తెలిపి

7. and Mordecai told him what had happened to him personally, and also about the sum of money which Haman had offered to pay into the royal treasury to procure the destruction of the Jews.

8. వారిని సంహరించుటకై షూషనులో ఇయ్యబడిన ఆజ్ఞ ప్రతిని ఎస్తేరునకు చూసి తెలుపుమనియు, ఆమె తన జనుల విషయమై రాజును వేడుకొని అతని సముఖమందు విన్నపము చేయుటకై అతనియొద్దకు పోవలె నని చెప్పుమనియు దాని నతని కిచ్చెను. హతాకు వచ్చి మొర్దెకైయొక్క మాటలను ఎస్తేరుతో చెప్పెను.

8. He also gave him a copy of the edict of extermination published in Susa for him to show Esther for her information, with the message that she was to go to the king and implore his favour and plead with him for the race to which she belonged. (a) 'Remember your humbler circumstances,' he said, 'when you were fed by my hand. Since Haman, the second person in the realm, has petitioned the king for our deaths, (b) invoke the Lord, speak to the king for us and save us from death!'

9. అంతట ఎస్తేరు మొర్దెకైతో చెప్పుమని హతాకునకు సెలవిచ్చిన దేమనగా

9. Hathach came back and told Esther what Mordecai had said;

10. పిలువ బడక పురుషుడే గాని స్త్రీయే గాని రాజు

10. and she replied with the following message for Mordecai,

11. యొక్క అంతర్గృహమున ప్రవేశించినయెడల బ్రదుకునట్లుగా రాజు తన బంగారపుదండమును ఎవరితట్టు చాపునో వారు తప్ప ప్రతివాడు సంహరింప బడునన్న కఠినమైన ఆజ్ఞ కలదని రాజసేవకులకందరికిని అతని సంస్థానములలోనున్న జనులకందరికిని తెలిసే యున్నది. నేటికి ముప్పది దినములనుండి రాజునొద్దకు ప్రవేశించుటకు నేను పిలువబడలేదని చెప్పుమనెను.

11. 'Royal officials and people living in the provinces alike all know that for anyone, man or woman, who approaches the king in the private apartments without having been summoned there, there is only one law: he must die, unless the king, by pointing his golden sceptre towards him, grants him his life. And I have not been summoned to the king for the last thirty days.'

12. వారు ఎస్తేరు యొక్క మాటలు మొర్దెకైకి తెలుపగా

12. These words of Esther were reported to Mordecai,

13. మొర్దెకై ఎస్తేరుతో ఇట్లు ప్రత్యుత్తర మిచ్చిరాజ నగరులో ఉన్నంతమాత్రముచేత యూదులందరికంటె నీవు తప్పించుకొందువని నీ మనస్సులొ తలంచుకొనవద్దు;

13. who sent back the following reply, 'Do not suppose that, because you are in the king's palace, you are going to be the one Jew to escape.

14. నీవు ఈ సమయమందు ఏమియు మాటలాడక మౌనముగానున్న యెడల యూదులకు సహాయమును విడుదలయు మరియొక దిక్కునుండి వచ్చును గాని, నీవును నీ తండ్రి యింటివారును నశించుదురు. నీవు ఈ సమయమును బట్టియే రాజ్యమునకు వచ్చితివేమో ఆలోచించుకొనుమని చెప్పుమనెను.

14. No; if you persist in remaining silent at such a time, relief and deliverance will come to the Jews from another quarter, but both you and your father's whole family will perish. Who knows? Perhaps you have come to the throne for just such a time as this.'

15. అప్పుడు ఎస్తేరు మొర్దెకైతో మరల ఇట్లనెను.

15. Whereupon Esther sent this reply to Mordecai,

16. నీవు పోయి షూషనునందు కనబడిన యూదులనందరిని సమాజమందిరమునకు సమకూర్చి, నా నిమిత్తము ఉపవాసముండి మూడు దినములు అన్న పానములు చేయకుండుడి; నేనును నా పని కత్తెలును కూడ ఉపవాసముందుము; ప్రవేశించుట న్యాయ వ్యతిరిక్తముగా నున్నను నేను రాజునొద్దకు ప్రవేశించుదును; నేను నశించిన నశించెదను.

16. 'Go and assemble all the Jews now in Susa and fast for me. Do not eat or drink day or night for three days. For my part, I and my waiting-women shall keep the same fast, after which I shall go to the king in spite of the law; and if I perish, I perish.'

17. అటువలెనే మొర్దెకై బయలుదేరి ఎస్తేరు తనకు ఆజ్ఞాపించిన యంతటి ప్రకారముగా జరిగించెను.

17. Mordecai went away and carried out Esther's instructions. (a) Then calling to mind all the wonderful works of the Lord, he offered this prayer: (b) Lord, Lord, Almighty King, everything is subject to your power, and there is no one who can withstand you in your determination to save Israel. (c) You have made heaven and earth, and all the marvels that are under heaven. You are the Master of the universe and no one can resist you, Lord. (d) You know all things, you, Lord, know that neither pride, self-esteem nor vainglory prompted me to do what I have done: to refuse to prostrate myself before proud Haman. Gladly would I have kissed the soles of his feet, had this assured the safety of Israel. (e) But what I have done, I have done, rather than place the glory of a man above the glory of God; and I shall not prostrate myself to anyone except, Lord, to you, and, in so doing, I shall not be acting in pride. (f) And now, Lord God, King, God of Abraham spare your people! For our ruin is being plotted, there are plans to destroy your ancient heritage. (g) Do not overlook your inheritance, which you redeemed from Egypt to be yours. (h) Hear my supplication, have mercy on your heritage, and turn our grief into rejoicing, so that we may live, Lord, to hymn your name. Do not suffer the mouths of those who praise you to perish. (i) And all Israel cried out with all their might, since death was staring them in the face. (k) Queen Esther also took refuge with the Lord in the mortal peril which had overtaken her. She took off her sumptuous robes and put on sorrowful mourning. Instead of expensive perfumes, she covered her head with ashes and dung. She mortified her body severely, and the former scenes of her happiness and elegance were now littered with tresses torn from her hair. She besought the Lord God of Israel in these words: (l) My Lord, our King, the Only One, come to my help, for I am alone and have no helper but you and am about to take my life in my hands. (m) I have been taught from infancy in the bosom of my family that you, Lord, have chosen Israel out of all the nations and our ancestors out of all before them, to be your heritage for ever; and that you have treated them as you promised. (n) But we have sinned against you and you have handed us over to our enemies for paying honour to their gods. Lord, you are upright. (o) But they are not satisfied with the bitterness of our slavery: they have pledged themselves to their idols to abolish the decree that your own lips have uttered, to blot out your heritage, to stop the mouths of those who praise you, to quench your altar and the glory of your House, (p) and instead to open the mouths of the heathen, to sing the praise of worthless idols and for ever to idolise a king of flesh. (q) Do not yield your sceptre, Lord, to what does not exist. Never let our ruin be matter for laughter. Turn these plots against their authors, and make an example of the man who leads the attack on us. (r) Remember, Lord; reveal yourself in the time of our distress. As for me, give me courage, King of gods and Master of all powers! (s) Put persuasive words into my mouth when I face the lion; change his feeling into hatred for our enemy, so that he may meet his end, and all those like him! (t) As for ourselves, save us by your hand, and come to my help, for I am alone and have no one but you, Lord. (u) You have knowledge of all things, and you know that I hate honours from the godless, that I loathe the bed of the uncircumcised, of any foreigner whatever. (w) You know I am under constraint, that I loathe the symbol of my high position bound round my brow when I appear at court; I loathe it as if it were a filthy rag and do not wear it on my days of leisure. (x) Your servant has not eaten at Haman's table, nor taken pleasure in the royal banquets, nor drunk the wine of libations. (y) Nor has your servant found pleasure from the day of her promotion until now except in you, Lord, God of Abraham. (z) O God, whose strength prevails over all, listen to the voice of the desperate, save us from the hand of the wicked, and free me from my fear!