కీర్తనకర్త యొక్క ఏకైక లక్ష్యం దేవుడు నియమించిన ప్రతి పరిస్థితిలో గొప్పతనాన్ని లేదా గొప్పతనాన్ని ఆశించకుండా సంతృప్తిని కనుగొనడం. నిజంగా వినయపూర్వకంగా ఉన్నవారు తమను తాము ఇతరులకున్నంత గొప్పగా భావించుకోలేరు. దేవుని ప్రేమ హృదయాన్ని పరిపాలించినప్పుడు, అది స్వీయ ప్రేమను తగ్గిస్తుంది. గర్వించదగిన హృదయం తరచుగా గర్వించదగిన ప్రవర్తనతో కూడి ఉంటుంది. మనకు, దేవుని గురించి మరియు మన బాధ్యతల గురించిన జ్ఞానం యొక్క అన్వేషణ తగినంత ఉన్నతమైనది. మనకు సంబంధం లేని విషయాల్లో మనం జోక్యం చేసుకోకపోవడమే తెలివైన పని. ప్రభువు అతనిని ఉంచిన ప్రతి పరిస్థితిని కీర్తనకర్త పూర్తిగా స్వీకరించాడు. అతను చిన్న పిల్లవాడిలా నిరాడంబరంగా ఉన్నాడు, కేవలం కాన్పు తీసుకున్నాడు మరియు శిశువు తన తల్లికి లేదా నర్సుకు ఉన్నట్లే దేవుని చిత్తానికి పూర్తిగా లొంగిపోయాడు. యేసు సూచించినట్లుగా, మనం చిన్నపిల్లల వలె మారాలి మత్తయి 18:3. మన హృదయాలు సహజంగా ప్రాపంచిక ఆస్తులను కోరుకుంటాయి, వాటి కోసం ఆరాటపడతాయి మరియు వాటితో అనుబంధం కలిగి ఉంటాయి. అయితే, దేవుని దయ ద్వారా, పవిత్రమైన ఆత్మ ఈ ప్రాపంచిక కోరికల నుండి విసర్జించబడుతుంది. కాన్పు ప్రక్రియలో పిల్లవాడు చిరాకుగా మరియు అసంతృప్తిగా ఉన్నట్లే, త్వరలోనే అది పాలపై ఆసక్తిని కోల్పోతుంది మరియు మరింత గణనీయమైన పోషణను తట్టుకోగలదు. అదేవిధంగా, మార్చబడిన ఆత్మ ప్రతిష్టాత్మకమైన వస్తువులను కోల్పోవడం మరియు నెరవేరని ఆశల నిరాశలో శాంతిని పొందడం నేర్చుకుంటుంది, దాని మార్గంలో వచ్చిన ప్రతిదాన్ని అంగీకరించడం. మన పరిస్థితులు మన కోరికలకు అనుగుణంగా లేనప్పుడు, మన కోరికలను మన పరిస్థితులతో సరిదిద్దాలి. అప్పుడే మనం మనలో మరియు మన పరిసరాలలో శాంతిని పొందుతాము, తృప్తిగా, మాన్పించిన పిల్లవాడిని పోలి ఉంటుంది. కీర్తనకర్త, వ్యక్తిగత అనుభవం నుండి తీసివేసాడు, దేవుని ప్రజలందరినీ ఆయనపై నమ్మకం ఉంచమని ప్రోత్సహిస్తున్నాడు. ఎలాంటి పరీక్ష ఎదురైనా ప్రభువు విడుదల కోసం ఓపికగా ఎదురుచూడడం మంచిది.