1. ఏడవ నెలలో ఇశ్రాయేలీయులు తమ తమ పట్టణము లకు వచ్చిన తరువాత జనులు ఏకమనస్సు కలిగినవారై యెరూషలేములో కూడి,

1. So by the seventh month, the Israelites had moved back to their own hometowns. At that time all the people met together in Jerusalem. They were all united as one people.

2. యోజాదాకు కుమారుడైన యేషూవయును యాజకులైన అతని సంబంధులును షయల్తీయేలు కుమారుడైన జెరుబ్బాబెలును అతని సంబంధులును లేచి, దైవజనుడైన మోషే నియమించిన ధర్మశాస్త్రము నందు వ్రాయబడిన ప్రకారముగా దహనబలులు అర్పిం చుటకై ఇశ్రాయేలీయుల దేవుని బలిపీఠమును కట్టిరి.
మత్తయి 1:12, లూకా 3:27

2. Then Jeshua son of Jozadak and the priests with him, along with Zerubbabel son of Shealtiel, and the people with him, built the altar of the God of Israel. They built the altar of the God of Israel so that they could offer sacrifices on it. They built it just as it says in the Law of Moses. Moses was God's special servant.

3. వారు దేశమందు కాపురస్థులైనవారికి భయపడుచు, ఆ బలిపీఠమును దాని పురాతన స్థలమున నిలిపి, దానిమీద ఉదయమునను అస్తమయమునను యెహోవాకు దహన బలులు అర్పించుచు వచ్చిరి

3. They were afraid of the other people living near them, but that didn't stop them. They built the altar on its old foundation and offered burnt offerings on it to the Lord. They offered sacrifices in the morning and in the evening.

4. మరియు గ్రంథమునుబట్టి వారు పర్ణశాలల పండుగను నడిపించి, ఏ దినమునకు నియ మింపబడిన లెక్కచొప్పున ఆ దినపు దహనబలిని విధి చొప్పున అర్పింపసాగిరి.

4. Then they celebrated the Festival of Shelters just as the Law of Moses said. They offered the right number of burnt offerings for each day of the festival.

5. తరువాత నిత్యమైన దహనబలిని, అమావాస్యలకును యెహోవాయొక్క నియామకమైన పండుగలకును ప్రతిష్ఠితమైన దహనబలులను, ఒక్కొక్కడు తెచ్చిన స్వేచ్ఛార్పణలను అర్పించుచు వచ్చిరి.

5. After that, they began offering the continual burnt offerings each day and the offerings for the New Moon and all the other festivals that were commanded by the Lord. The people also began giving any other gifts they wanted to give to the Lord.

6. ఏడవ నెల మొదటి దినమునుండి యెహోవాకు దహనబలులు అర్పింప మొదలుపెట్టిరి. అయితే యెహోవా మందిరము యొక్క పునాది అప్పటికి ఇంకను వేయబడలేదు.

6. So on the first day of the seventh month, these Israelites again began offering sacrifices to the Lord. This was done even though the Temple had not been rebuilt.

7. మరియు వారు కాసెవారికిని వడ్రవారికిని ద్రవ్యము నిచ్చిరి. అదియుగాక పారసీక దేశపు రాజైన కోరెషు తమకు సెలవిచ్చినట్లు దేవదారు మ్రానులను లెబానోనునుండి సముద్రముమీద యొప్పేపట్టణమునకు తెప్పించుటకు సీదోనీయులకును తూరువారికిని భోజనపదార్థములను పానమును నూనెను ఇచ్చిరి.

7. Then those who had come back from captivity gave money to the stonecutters and carpenters. They also gave food, wine, and olive oil. They used these things to pay the people of Tyre and Sidon to bring cedar logs from Lebanon. They wanted to bring the logs in ships to the seacoast town of Joppa as they did for the first Temple. King Cyrus of Persia gave permission for them to do this.

8. యెరూషలేములోనుండు దేవునియొక్క మందిరమునకు వారు వచ్చిన రెండవ సంవత్సరము రెండవ నెలలో షయల్తీ యేలు కుమారుడైన జెరుబ్బాబెలును, యోజాదాకు కుమారు డైన యేషూవయును, చెరలోనుండి విడిపింపబడి యెరూష లేమునకు వచ్చినవారందరును పని ఆరంభించి, యిరువది సంవత్సరములు మొదలుకొని పై యీడుగల లేవీయులను యెహోవా మందిరముయొక్క పనికి నిర్ణయించిరి.

8. So in the second month of the second year after they came to the Temple in Jerusalem, Zerubbabel son of Shealtiel and Jeshua son of Jozadak began the work. Their brothers, the priests, Levites, and everyone who came back to Jerusalem from captivity began working with them. They chose Levites who were 20 years old and older to be the leaders in the building of the Lord's Temple.

9. యేషూవయు అతని కుమారులును అతని సహోదరులును, కద్మీయేలును అతని కుమారులును, హోదవ్యా కుమారులును, హేనాదాదు కుమారులును, వారి కుమారులును, లేవీయు లైనవారి బంధువులును, దేవుని మందిరములో పనివారిచేత పనిచేయించుటకు నియమింపబడిరి.

9. These were the men who supervised the work of building the Lord's Temple: Jeshua and his sons, Kadmiel and his sons (the descendants of Judah), the sons of Henadad and their brothers, the Levites.

10. శిల్పకారులు యెహోవా మందిరముయొక్క పునాదిని వేయుచుండగా ఇశ్రాయేలు రాజైన దావీదు నిర్ణయించిన విధిచొప్పున తమ వస్త్రములు ధరించుకొనినవారై యాజకులు బాకాలతోను, ఆసాపు వంశస్థులగు లేవీయులు చేయి తాళములతోను నిలువబడి యెహోవాను స్తోత్రము చేసిరి

10. The builders finished laying the foundation for the Lord's Temple. When the foundation was finished, the priests put on their special clothing. Then they got their trumpets, and the sons of Asaph got their cymbals. They all took their places to praise the Lord. This was done the way King David of Israel had ordered in the past.

11. వీరు వంతు చొప్పున కూడియెహోవా దయాళుడు, ఇశ్రాయేలీ యుల విషయమై ఆయన కృప నిరంతరము నిలుచునని పాడుచు యెహోవాను స్తుతించిరి. మరియు యెహోవా మందిరముయొక్క పునాది వేయబడుట చూచి, జనులంద రును గొప్ప శబ్దముతో యెహోవాకు స్తోత్రము చేసిరి.

11. They sang the response songs, Songs of Praise and Praise the Lord Because He is Good. His Faithful Love Will Last Forever. Then all the people cheered�they gave a loud shout and praised the Lord. They did this because the foundation of the Lord's Temple had been laid.

12. మునుపటి మందిరమును చూచిన యాజకులలోను లేవీయుల లోను కుటుంబ ప్రధానులలోను వృద్ధులైన అనేకులు, ఇప్పుడు వేయబడిన యీ మందిరముయొక్క పునాదిని చూచి గొప్ప శబ్దముతో ఏడ్చిరి. అయితే మరి అనేకులు సంతోషముచేత బహుగా అరచిరి.

12. But many of the older priests, Levites, and family leaders cried, because the older people had seen the first Temple�{and they remembered how beautiful it was}. They cried out when they saw the new Temple. They cried while many of the other people were happy and shouting.

13. ఏది సంతోష శబ్దమో యేది దుఃఖశబ్దమో జనులు తెలిసికొనలేకపోయిరి. జనులు గొప్ప ధ్వని చేసినందున ఆ శబ్దము బహుదూరము వినబడెను.

13. The sound could be heard far away. All of them made so much noise that no one could tell the difference between the shouts of joy and the crying.