బెన్హదదు సమరయను ముట్టడించాడు. (1-11)
బెన్హదదు అహాబుకు చాలా అగౌరవమైన డిమాండ్‌ని తెలియజేశాడు. ప్రతిస్పందనగా, అహాబు సిగ్గుతో నిండిన సమర్పణను పంపాడు. అలాంటి భయంకరమైన పరిస్థితులు తరచుగా తప్పు చేయడం వల్ల తలెత్తుతాయి, ఎందుకంటే ఇది దైవిక రక్షణను తొలగిస్తుంది. దేవుని మార్గనిర్దేశం లేకుండా, మన విరోధులు తమ నియంత్రణను తీసుకుంటారు. అపరాధభావం వ్యక్తులను బలహీనపరుస్తుంది మరియు భయపెడుతుంది. అహాబు నిరాశా స్థితికి చేరుకున్నాడు. ప్రజలు తమ జీవితాలను కాపాడుకోవడానికి ప్రియమైన ఆస్తులు మరియు ప్రతిష్టాత్మకమైన అనుబంధాలను వదులుకోవడానికి సిద్ధంగా ఉన్నారు, అయినప్పటికీ వారు తరచుగా ఆనందాలను లేదా ఆసక్తులను వదులుకోవడానికి బదులుగా తమ ఆత్మలను కోల్పోతారు. అహాబు యొక్క ప్రకటన అసాధారణమైన వివేకవంతమైనదిగా ఉద్భవించింది, ఇది అందరికీ విలువైన పాఠంగా ఉపయోగపడుతుంది. అనిశ్చిత భవిష్యత్తు గురించి ప్రగల్భాలు పలకడం మూర్ఖత్వం, దాని గురించి మనకు తెలియకపోవడం. ఈ భావాన్ని ఆధ్యాత్మిక పోరాటాలకు అన్వయించవచ్చు. మితిమీరిన ఆత్మవిశ్వాసం వల్ల పీటర్ తడబడినట్లే, ఎల్లవేళలా అప్రమత్తంగా ఉండడం సంతోషాన్ని కలిగిస్తుంది.
బెన్హదదు ఓటమి. (12-21)
గర్విష్ఠులైన సిరియన్లు ఓటమిని ఎదుర్కొన్నారు, అయితే అవహేళన చేయబడిన ఇశ్రాయేలీయులు విజేతలుగా నిలిచారు. అహంకారి మరియు మత్తులో ఉన్న రాజు జారీ చేసిన ఆదేశాలు అతని దళాల మధ్య గందరగోళానికి దారితీశాయి, ఇశ్రాయేలీయులపై వారి దాడికి ఆటంకం కలిగించాయి. తరచుగా, అత్యంత సురక్షితమైనదిగా భావించే వారు తక్కువ ధైర్యాన్ని ప్రదర్శిస్తారు. అహాబ్ సిరియన్ల యొక్క ఒక ముఖ్యమైన ఊచకోతని నిర్వహించాడు. తరచుగా, దేవుడు ఒక చెడ్డ వ్యక్తిని మరొకరిని శిక్షించడానికి నియమించుకుంటాడు.
సిరియన్లు మళ్లీ ఓడిపోయారు. (22-30)
బెన్హదాద్ సలహాదారులు తమ స్థానాన్ని మార్చుకోవాలని సూచించారు. తమ ఓటమి ఇజ్రాయెల్ బలం వల్ల కాదని, ఇజ్రాయెల్ దేవతల శక్తి వల్లనే అని వారు భావించారు. అయితే, యెహోవాను గూర్చిన వారి అవగాహన చాలా తక్కువగా ఉంది. ఇజ్రాయెల్ బహుళ దేవుళ్లను పూజిస్తుందని వారు తప్పుగా విశ్వసించారు, ప్రతి ఒక్కటి నిర్దిష్ట ప్రాంతాలపై పరిమిత ప్రభావాన్ని కలిగి ఉంటాయి. ఈ దురభిప్రాయం దేవుని గురించి అన్యజనులు కలిగి ఉన్న నిరాధారమైన భావనలను ప్రదర్శించింది. విశేషమేమిటంటే, వ్యక్తులు ప్రాపంచిక విషయాలలో లోతైన జ్ఞానాన్ని ప్రదర్శిస్తారు, అదే సమయంలో దైవిక విషయాల విషయానికి వస్తే పూర్తిగా మూర్ఖత్వాన్ని ప్రదర్శిస్తారు.
అహాబు బెన్హదదుతో శాంతిని నెలకొల్పాడు. (31-43)
పాపులు పశ్చాత్తాపం వైపు మళ్లాలని మరియు వినయంతో దేవుడిని సంప్రదించాలని కోరారు. ఇశ్రాయేలు దేవుని దయగల స్వభావాన్ని గురించి మనకు తెలియజేయలేదా? మనమే ఆయన కరుణను అనుభవించలేదా? నిజమైన పశ్చాత్తాపం, క్రీస్తు ద్వారా దేవుని కనికరాన్ని అర్థం చేసుకోవడంలో, క్షమాపణకు దారి తీస్తుంది, ఎందుకంటే అతని కరుణకు అవధులు లేవు.
ఎంత గొప్ప పరివర్తన జరుగుతుంది! తరచుగా, శ్రేయస్సు సమయంలో అత్యంత గర్వంగా ఉన్నవారు ప్రతికూల సమయాల్లో అత్యంత నిస్సహాయులుగా మారతారు. దుష్టాత్మ రెండు పరిస్థితులలో ఒక వ్యక్తి యొక్క ప్రవర్తనను ప్రభావితం చేస్తుంది. అహాబు వంటి కొందరు వ్యక్తులు విజయాన్ని దుర్వినియోగం చేస్తారు; వారు తమ శ్రేయస్సును దేవునికి, వారి తరానికి లేదా వారి నిజమైన ప్రయోజనాలకు సేవ చేయడంలో విఫలమవుతారు. దుర్మార్గులపట్ల దయ చూపినప్పటికీ, వారు నీతిని నేర్చుకోకుండా ప్రతిఘటిస్తారు.
అహాబును గద్దించడానికి ప్రవక్త ఒక ఉపమానాన్ని ఉపయోగించాడు. నీతిమంతుడైన ప్రవక్త తన స్నేహితుడిని మరియు దేవునికి ప్రియమైన వ్యక్తిని విడిచిపెట్టినందుకు శిక్షను ఎదుర్కొన్నట్లయితే, దేవుని ఆజ్ఞకు విరుద్ధంగా శత్రువును, తనకు మరియు దేవునికి వ్యతిరేకమైన వ్యక్తిని తప్పించుకున్న దుష్ట రాజుకు శిక్ష ఎంత తీవ్రంగా ఉండాలి? నిజమైన పశ్చాత్తాపం మరియు తన తప్పులను సరిదిద్దుకోవాలనే కోరిక లేకపోవడంతో అహాబు భారంగా మరియు అసంతృప్తితో తన ఇంటికి తిరిగి వచ్చాడు. విజయం సాధించినప్పటికీ, అతను అన్ని విధాలుగా అసంతృప్తితో ఉన్నాడు. దురదృష్టవశాత్తూ, క్రీస్తు సంతోషకరమైన సందేశాన్ని వినే అనేకులు మోక్షానికి అవకాశం వచ్చేంత వరకు నిమగ్నమై, వాయిదా వేస్తూ ఉంటారు.